مطراننشین فارس
ولایت فارس یکی از یکی از ولایات مطراننشین کلیسای شرق (کلیسای سریانی شرقی) در فاصله سدههای ششم و دوازدهم میلادی بود. مرکز آن استان فارس کنونی، مهد تاریخی تمدن ایران باستان بود و علاوه بر تعدادی از مراکز در خود منطقه فارس، شامل تعدادی اسقفنشین در شبهجزیره عربستان و یک اسقفنشین برای جزیره سقطرا نیز بود.
اسقفنشینهای فارس[ویرایش]
اسقفنشین ریواردشیر[ویرایش]
اسقف یزداد ریواردشیری از جمله امضاکنندگان لوایح شورای دادیشوع در سال ۴۲۴ بود.[۱]
اسقف ماری ریواردشیری در حدود سال ۴۵۰ شکوفا شد. او نامهای مشهور از اسقف ایباس ادسایی دریافت کرد و معروف است که شرحی بر نامههای آکاکیوس عمیدی، تفسیری بر کتاب دانیال و رسالهای علیه مجوس نصیبینی نوشتهاست.[۲]
به نظر میرسد که سه اسقفنشین فارس در جریان انشقاق نرسه و الیشاع سالهای اولیه سده ششم تقدیس شدهاند: اسحاق، که قبل از ۵۴۰ درگذشت. جانشین او ایشوبخت؛ و آکاسیوس. ایشوبخت و آکاسیوس هر دو توسط پدرسالار ابای یکم در سال ۵۴۰ برکنار شدند و اسقف معنا که در سال ۵۴۰ یکی از امضاکنندگان نامه پدرسالار بود، جایگزین شدند.[۳]
اسقفنشین استخر[ویرایش]
اسقف زادوی استخری از جمله امضاکنندگان اعمال شورای دادیشوع سال ۴۲۴ بود[۴]
اسقفنشین اردشیرخوره (سیراف)[ویرایش]
اسقف فربخت اردشیرخوره یکی از یازده اسقف نامگذاری شده بود که در اعمال شورای دادیشوع در سال ۴۲۴ ذکر شدهاست که در مجمع اسحاق در سال ۴۱۰ و یهبالله[۵] در سال ۴۲۰ مورد سرزنش قرار گرفتهاست.
اسقف قرداغ اردشیرخوره از جمله اسقفهایی بود که در سال ۵۴۰ نزد پدرسالار ابای یکم گرد آمد و نامه او را امضا کرد.[۶]
اسقفنشین دارابگرد[ویرایش]
اسقف یزدبوزید دارابگردی یکی از یازده اسقف نامبردهای بود که در اعمال شورای دادیشوع سال ۴۲۴ ذکر شدهاست که در مجمع اسحاق در سال ۴۱۰ و یهبالله اول در سال ۴۲۰ مورد سرزنش قرار گرفته.[۷]
اسقفنشین بیشاپور[ویرایش]
اسقف فربخت بیشاپوری در سال ۴۲۱ توسط بهرام گور پادشاه ایران به عنوان اسقف کلیسای مشرق منصوب شد، اما تنها پس از چند ماه از مقام خود خلع شد.[۸]
اسقف ابراهیم بیشاپوری از جمله اسقفانی بود که در سال ۵۴۰ نزد پدرسالار ابای یکم گرد آمدند.[۹]
اسقفنشین کیش[ویرایش]
اسقف داوود کیشی، اسقفی در فارس یا بت قطریه، از جمله اسقفهایی بود که در سال ۵۴۰ نزد پدرسالار ابای یکم گرد آمدند.[۱۰]
اسقفنشینها در بت قطریه و عربستان[ویرایش]
اسقفنشین میشماهیگ[ویرایش]
اسقف بتایی میشماهیگی که قبلاً به مناسبت یک جنایت نامعلوم محکوم شده بود، مجدداً در مجمع اسحاق در سال ۴۱۰ محکوم و معزول شد و اسقف الیای میشماهیگی از جمله امضاکنندگان اعمال مجمع بود.[۱۱]
اسقفنشین بت مازونیه[ویرایش]
اسقف یوحنان مازونی از جمله امضاکنندگان اعمال شورای دادیشوع در سال ۴۲۴ بود[۱۲]
اسقفنشین دیرین[ویرایش]
اسقف پولس توسط پدرسالار اسحاق در سال ۴۱۰ برای «جزایر آردای و تودورو»، احتمالاً دیرین، تقدیس شد.[۱۳]
اسقفنشین هاجر[ویرایش]
اسقف پوسای هاجری از جمله امضاکنندگان اعمال شورای دیرین در سال ۶۷۶ بود[۱۴]
اسقف نشین حتی[ویرایش]
اسقف شاهین حتایی از جمله امضاکنندگان اعمال شورای دیرین در سال ۶۷۶ بود[۱۵]
اسقفنشین سقطرا[ویرایش]
پدرسالار سربیشوع سوم اسقفی ناشناس را اندکی پس از تقدیس او در سال ۱۰۶۳/۱۰۶۳، برای سقطرا فرستاد.[۱۶]
اسقفنشین یمن و صنعا[ویرایش]
راهب پیتر از صومعه بت آبه اسقف یمن و صنعا در زمان پدرسالاری ابراهیم دوم (۸۳۷–۵۰) بود.[۱۷]
پانویس[ویرایش]
- ↑ Chabot, 273 and 275
- ↑ Wright, 51 and 59
- ↑ Chabot, 322–3, 330–1 and 350–1
- ↑ Chabot, 285
- ↑ Chabot, 287
- ↑ Chabot, 330–1
- ↑ Chabot, 287
- ↑ Mari, 36 (Arabic), 31 (Latin)
- ↑ Chabot, 322
- ↑ Chabot, 330–1
- ↑ Chabot, 273 and 275
- ↑ Chabot, 285
- ↑ Chabot, 473
- ↑ Chabot, 482
- ↑ Chabot, 482
- ↑ Mari, 125 (Arabic), 110 (Latin)
- ↑ Wallis Budge, Book of Governors, 448
منابع[ویرایش]
- Assemani, J. S. , Bibliotheca Orientalis Clementino-Vaticana (4 vols, Rome, 1719–28)
- Brooks, E. W. , Eliae Metropolitae Nisibeni Opus Chronologicum (Rome, 1910)
- Dauvillier, J. , 'Les provinces chaldéennes "de l'extérieur" au Moyen Âge', in Mélanges Cavallera (Toulouse, 1948), reprinted in Histoire et institutions des Églises orientales au Moyen Âge (Variorum Reprints, London, 1983)
- Gismondi, H. , Maris, Amri, et Salibae: De Patriarchis Nestorianorum Commentaria I: Amri et Salibae Textus (Rome, 1896)
- Gismondi, H. , Maris, Amri, et Salibae: De Patriarchis Nestorianorum Commentaria II: Maris textus arabicus et versio Latina (Rome, 1899)
- Harrak, A. , The Acts of Mar Mari the Apostle (Atlanta, 2005)
- Tisserant, E. , 'Église nestorienne', Dictionnaire de Théologie Catholique, 11, 157–323
- Wallis Budge, E. A. , The Book of Governors: The Historia Monastica of Thomas, Bishop of Marga, AD 840 (London, 1893)
- Wright, W. , A Short History of Syriac Literature (London, 1894)