نخجوانی تناسخی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از نخجواني)

یکی از منطق دانان قرن هفتم،نجم ادین احمدبن ابی بکر بن محمد نخجوانی تناسخی است.

نخجوانی باب‌المنطق را نگاشته‌است. گویا این کتاب همان تعلیقات و انتقادات او بر ارشادات ابن سینا باشد.

از جمله تصانیف او زبده النقض و لباب الکشف است که در آن بر ابن سینا تاخته‌است. ابن کمونه در التقاط الاعتراضات به او پاسخ گفته‌است. سمرقندی در شرح القسطاس می‌گوید: امام نجم الدین نخجوانی بر شکل نخستین چهارضرب، بر دومی نیز چهار ضرب، بر سومی شش ضرب و بر چهارمی هفت ضرب افزوده‌است.[۱]

منابع[ویرایش]

  1. تبصره. صص. ۱۴ و ۱۵.
  • جمعی از نویسندگان زیر نظر دکتر محمد فنایی اشکوری (۱۳۹۲). درآمدی بر تاریخ فلسفه اسلامی (جلد دوم). سمت. صص. ۱۳۵. شابک ۹۷۸-۹۶۴-۵۳۰-۹۵۰-۱.