پرش به محتوا

نماز استیجاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
(تغییرمسیر از نماز استيجاري)

نماز استیجاری نمازی است که شخصی اجیر شده تا به نیابت از دیگری آن را به جا آورد و در برابر آن مزد بگیرد و چون اجیر در برابر آن نماز مزد می‌گیرد، نماز استیجاری گفته می‌شود. به کسی که نماز را به جای دیگری انجام می‌دهد «نائب» و به نمازی که خوانده می‌شود عمل نیابتی و شخصی که نماز به نیابت از او انجام می‌شود، «منوب‌عنه» گفته می‌شود. در شیعه، به نیابت از شخص زنده نماز استیجاری صحیح نیست.[۱]

اگر اجیر خودش نماز قضا داشته باشد و پیش از تمام کردن نمازهای میت بمیرد، باید از مالش برای نمازهایی که اجیر بوده شخص دیگری را اجیر کنند و و اگر زیاد آمد از مالش، در صورت داشتن وصیت و اجازه ورثه برای تمام نمازهای او اجیر بگیرند و اگر وراث اجازه ندهند ثلث آن را برای مصرف نماز خودش برسانند.[۲]

جستارهای وابسته[ویرایش]

پانویس[ویرایش]

  1. سید یزدی، العروة الوثقی، ۱۴۰۹ق، ج۱، ص 743.
  2. روح‌الله الموسوی الخمینی، توضیح المسائل، مسئله 1533.