ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۵/۴۲: تفاوت میان نسخه‌ها
صفحه‌ای تازه حاوی «left|200px '''همجنسگرایی''' یکی از [[گرایش جنسی|گرایش‌های جنسی]...» ایجاد کرد |
بدون اجماع چنین نکنید! |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: |
[[پرونده:Tehran Museum of Contemporary Art 5.JPG|left|200px]] |
||
'''[[موزه هنرهای معاصر تهران]]''' یکی از سرشناس‌ترین [[موزه|موزه‌های]] شهر [[شهر تهران|تهران]] است. این موزه در سال ۱۳۵۶ خورشیدی ([[۲۲ مهر]] برابر با [[۱۴ اکتبر]] [[۱۹۷۷ (میلادی)|۱۹۷۷]] میلادی) به کوشش و ابتکار [[کامران دیبا]] و با پشتیبانی [[شهبانو]] [[فرح پهلوی]]، [[ملکه همسر|ملکهٔ همسر]] [[محمدرضا شاه پهلوی]]، در گوشهٔ غربی [[پارک لاله]] و در زمینی به مساحت ۵٬۰۰۰ مترمربع (بدون احتساب [[باغ تندیس|باغ تندیس‌ها]]) و در کل ۸٬۵۰۰ مترمربع (با احتساب باغ‌ها) بنا شد. بنای این موزه توسط کامران دیبا و با الهام از [[بادگیر|بادگیرهای]] ایرانی طراحی شده‌است. در حال حاضر، این مؤسسه یکی از واحدهای معاونت امور هنری [[وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی]] است. این موزه در خارج از ایران با عنوان «TMoCA» شناخته می‌شود. |
|||
این موزه شامل جامع‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های [[هنر نوگرا|هنر مدرن]] از پس از [[جنگ جهانی دوم]] تا پیش از [[دهه ۱۹۸۰ (میلادی)|دههٔ ۱۹۸۰ میلادی]] در خارج از اروپا و آمریکای شمالی است، که شامل کارهای مهمی از جنبش‌های [[هیجان‌نمایی انتزاعی]]، [[پاپ آرت]]، [[مینی‌مالیسم]]، [[هنر مفهومی|مفهومی]]، و [[فوتورئالیسم]] می‌شود. در گنجینهٔ دائمی موزه بیش از ۴۰۰۰ اثر ارزشمند از نخبگان [[هنرهای تجسمی]] ایران و جهان نگهداری می‌شود که نزدیک به ۴۰۰ عدد از آن‌ها ارزش استثنایی دارند. ارزش آثار موزه در حدود ۲٫۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود. بیشتر این آثار در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی و با نظارت دفتر مخصوص شهبانو فرح خریداری شده‌اند؛ اما پس از انقلاب، بعضی از آثار ارزشمند موزه در زیرزمین آن انبار شدند و به نمایش درنیامدند. در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی)، برای نخستین بار، نمایشگاهی از گنجینهٔ موزه برگزار گردید که توجه علاقه‌مندان را به خود جلب نمود. از جمله آثار موزه می‌توان به کارهای بسیار شاخصی از [[پل گوگن|گوگَن]]، [[پیر آگوست رنوآر|رُنوار]]، [[پابلو پیکاسو|پیکاسو]]، [[رنه ماگریت|ماگریت]]، [[ماکس ارنست|ارنست]]، [[جکسون پولاک|پولاک]]، [[اندی وارهول|وارهول]]، [[سول لویت|لُویت]]، و [[آلبرتو جاکومتی|جاکومتی]] اشاره کرد. مجموعهٔ بسیار مهمی از [[هنر نوگرا و معاصر ایران]] نیز از جمله دارایی‌های این موزه است. |
|||
'''[[همجنسگرایی]]''' یکی از [[گرایش جنسی|گرایش‌های جنسی]] است که ویژگی آن تمایل [[زیبایی‌شناسی|زیبایی‌شناختی]]، عشق رومانتیک، و [[تمایل جنسی]] فردی است که تنها متوجه جنس همگون با خود او است. همجنسگرایی همراه با دو گرایش [[دگرجنس‌گرایی]] و [[دوجنس‌گرایی]]، سه [[گرایش جنسی|گرایش اصلی جنسی]] را تشکیل می‌دهند. به فردی که به جنس دیگر گرایش داشته باشد «دگرجنس‌گرا» و به افرادی که هم به جنس دیگر و هم به افراد همجنس با خود تمایل دارند، «دوجنس‌گرا» می‌گویند. |
|||
'''[[موزه هنرهای معاصر تهران|ادامه...]]''' |
|||
رفتار همجنس‌گرایانه به برقراری رابطهٔ جنسی با فردی همجنس اطلاق می‌شود. همجنس‌گرا به افرادی گفته می‌شود که ترجیح می‌دهند مدّتی طولانی به فعالیت جنسی با افراد همجنس خود بپردازند. در سال‌های اخیر، برای توصیف سبک زندگی همجنس‌گرایانه از اصطلاح «همجنس‌خواه» استفاده شده‌است، زیرا باور بر این است که این اصطلاح نسبت به اصطلاح همجنس‌گرا بار منفی کمتری دارد. افراد زن و مردی که می‌خواهند جهت‌گیری جنسی همجنس‌گرایانه خود را به طور علنی ابراز کنند معمولا از اصطلاح همجنس‌خواه استفاده می‌کنند. امروزه برای اشاره به افراد همجنس‌گرای مرد از [[گی]] که از واژهٔ انگلیسی Gay آمده‌است و برای همجنس‌گرایان زن معمولاً واژه [[لزبین]] یا لِز که از واژهٔ انگلیسی ''Lesbian'' آمده استفاده می‌شود. |
|||
تخمین قابل اعتماد تعداد افرادی که همجنس‌گرا شناخته می‌شوند و درصدی از مردم که تجربه جنسی با همجنس داشته‌اند به دلایل مختلفی برای پژوهشگران دشوار است. امروزه براساس بیشتر مطالعات در جوامع مختلف بین ۲٪ تا ۱۳٪ افراد جامعه در طول عمر شان شکلی از تماس جنسی با هم‌جنس‌شان را تجربه کرده‌اند. روابط و رفتارهای همجنس‌گرایانه همان‌گونه که توسط برخی مورد ستایش واقع شده‌اند در طول تاریخ بسته به موقعیت، فرهنگ و زمان وقوع، محکوم نیز شده‌است. از اواخر سده ۱۸ میلادی جنبش‌هایی به منظور شناساندن و گرفتن حقوق قانونی برابر همچون حق [[ازدواج همجنس‌گرایان|ازدواج]]، [[اتحاد مدنی]]، سرپرستی فرزندخوانده، استخدام، خدمت در ارتش و دسترسی برابر به خدمات درمانی برای همجنس‌گرایان به وجود آمده‌است. |
|||
'''[[همجنسگرایی|ادامه...]]''' |
|||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اکتبر ۲۰۱۵، ساعت ۱۲:۴۵
موزه هنرهای معاصر تهران یکی از سرشناس‌ترین موزه‌های شهر تهران است. این موزه در سال ۱۳۵۶ خورشیدی (۲۲ مهر برابر با ۱۴ اکتبر ۱۹۷۷ میلادی) به کوشش و ابتکار کامران دیبا و با پشتیبانی شهبانو فرح پهلوی، ملکهٔ همسر محمدرضا شاه پهلوی، در گوشهٔ غربی پارک لاله و در زمینی به مساحت ۵٬۰۰۰ مترمربع (بدون احتساب باغ تندیس‌ها) و در کل ۸٬۵۰۰ مترمربع (با احتساب باغ‌ها) بنا شد. بنای این موزه توسط کامران دیبا و با الهام از بادگیرهای ایرانی طراحی شده‌است. در حال حاضر، این مؤسسه یکی از واحدهای معاونت امور هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی است. این موزه در خارج از ایران با عنوان «TMoCA» شناخته می‌شود.
این موزه شامل جامع‌ترین و مهم‌ترین گنجینه‌های هنر مدرن از پس از جنگ جهانی دوم تا پیش از دههٔ ۱۹۸۰ میلادی در خارج از اروپا و آمریکای شمالی است، که شامل کارهای مهمی از جنبش‌های هیجان‌نمایی انتزاعی، پاپ آرت، مینی‌مالیسم، مفهومی، و فوتورئالیسم می‌شود. در گنجینهٔ دائمی موزه بیش از ۴۰۰۰ اثر ارزشمند از نخبگان هنرهای تجسمی ایران و جهان نگهداری می‌شود که نزدیک به ۴۰۰ عدد از آن‌ها ارزش استثنایی دارند. ارزش آثار موزه در حدود ۲٫۵ میلیارد دلار برآورد می‌شود. بیشتر این آثار در دههٔ ۱۹۷۰ میلادی و با نظارت دفتر مخصوص شهبانو فرح خریداری شده‌اند؛ اما پس از انقلاب، بعضی از آثار ارزشمند موزه در زیرزمین آن انبار شدند و به نمایش درنیامدند. در سال ۱۳۸۴ (۲۰۰۵ میلادی)، برای نخستین بار، نمایشگاهی از گنجینهٔ موزه برگزار گردید که توجه علاقه‌مندان را به خود جلب نمود. از جمله آثار موزه می‌توان به کارهای بسیار شاخصی از گوگَن، رُنوار، پیکاسو، ماگریت، ارنست، پولاک، وارهول، لُویت، و جاکومتی اشاره کرد. مجموعهٔ بسیار مهمی از هنر نوگرا و معاصر ایران نیز از جمله دارایی‌های این موزه است.