ویکی‌پدیا:نوشتار پیشنهادی هفته/۲۰۱۸/۱۵: تفاوت میان نسخه‌ها
دو جمله بیشتر |
با اجازه، اگر مخالفتی نباشد، هفتهٔ پیش روی را با سلجوقیان کرمان بیاغازیم. نیاز است این هفته سلجوقیان کرمان بر صفحهٔ اصلی باشد. همجنسگرایی را هفته‌های آتی نیز می‌توان بر صفحهٔ اصلی داشت. |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده: |
[[پرونده:Kerman Seljuk.png|چپ|150px]] |
||
'''[[سلجوقیان کرمان]]''' یا '''آل‌قاورد''' یا '''قاوردیان'''، شاخه‌ای از [[سلجوقیان]] بودند که از حدود قرن ۵ تا اواخر قرن ۶ هجری در بخش‌هایی از [[کرمان]] و [[مکران]] حکومت می‌کردند و مؤسس این سلسله، [[قاوورد|عماد الدین قرا ارسلان قاورد]] بود که پس از تسلیم حاکم [[آل بویه|بویهی]]، [[ابوکالیجار|ابوکالیجار دیلمی]]، حکومت این دیار را بر عهده گرفت. |
|||
'''[[همجنسگرایی]]''' یکی از [[گرایش جنسی|گرایش‌های جنسی]] است که ویژگی آن تمایل [[زیبایی‌شناسی|زیبایی‌شناختی]]، عشق رمانتیک، و [[تمایل جنسی]] فردی است که تنها متوجه جنس همگون با خود او است. همجنسگرایی همراه با دو گرایش [[دگرجنس‌گرایی]] و [[دوجنس‌گرایی]]، سه [[گرایش جنسی|گرایش اصلی جنسی]] را تشکیل می‌دهند. به فردی که به جنس دیگر گرایش داشته باشد «دگرجنس‌گرا» و به افرادی که هم به جنس دیگر و هم به افراد همجنس با خود تمایل دارند، «دوجنس‌گرا» می‌گویند. رفتار همجنس‌گرایانه به برقراری رابطهٔ جنسی با فردی همجنس اطلاق می‌شود. همجنس‌گرا به افرادی گفته می‌شود که ترجیح می‌دهند مدّتی طولانی به فعالیت جنسی با افراد همجنس خود بپردازند. در سال‌های اخیر، برای توصیف سبک زندگی همجنس‌گرایانه از اصطلاح «همجنس‌خواه» استفاده شده‌است، زیرا باور بر این است که این اصطلاح نسبت به اصطلاح همجنس‌گرا بار منفی کمتری دارد. افراد زن و مردی که می‌خواهند جهت‌گیری جنسی همجنس‌گرایانه خود را به‌طور علنی ابراز کنند معمولاً از اصطلاح همجنس‌خواه استفاده می‌کنند. امروزه برای اشاره به افراد همجنس‌گرای مرد از [[گی]] که از واژهٔ انگلیسی Gay آمده‌است و برای همجنس‌گرایان زن معمولاً واژه [[لزبین]] یا لِز که از واژهٔ انگلیسی Lesbian آمده‌استفاده می‌شود. در زبان فارسی در گذشته به همجنس‌گرایان زن، «طَبَق‌زن» گفته می‌شده که به عمل [[طبق‌زنی|طَبَق‌زنی]] اشاره داشته‌است. این اصطلاح امروزه در زبان فارسی به ندرت مورد استفاده قرار می‌گیرد. [[انجمن روان‌شناسی آمریکا]] معتقد است که براساس اتفاق نظر علوم [[رفتارشناسی]] و [[جامعه‌شناسی]] و متخصصان سلامت و [[بهداشت روانی|سلامت روانی]] همجنسگرایی فی‌نفسه نمونه‌ای معمولی و رد نکردنی از اختلاف در [[گرایش جنسی|گرایش‌های جنسی انسان]] است. تخمین قابل اعتماد تعداد افرادی که همجنس‌گرا شناخته می‌شوند و درصدی از مردم که تجربه جنسی با همجنس داشته‌اند به دلایل مختلفی برای پژوهشگران دشوار است. امروزه براساس بیشتر مطالعات در جوامع مختلف بین ۲٪ تا ۱۳٪ افراد جامعه در طول عمرشان شکلی از تماس جنسی با هم‌جنسشان را تجربه کرده‌اند. |
|||
در این دوران بود که برای نخستین بار حکومتی مستقل در کرمان تشکیل شد و این سرزمین از لحاظ اقتصادی، فرهنگی، علمی و ادبی به اوج قدرت خود رسید؛ و سرانجام این حکومت پس از ۱۵۰ سال، با ورود و یورش [[ملک دینار]] رهبر [[غزهای کرمان|غزها]]، سقوط کرد. |
|||
این حکومت نخستین حکومت محلی قدرتمند در منطقه [[کرمان]] و [[مکران]] است که توانست علاوه بر ثبات سیاسی و امنیتی، رونق اقتصادی را در مناطق این ایالت به وجود بیاورد. در این دوران بود که با رونق گرفتن بنادر [[تیس]]، [[هرمز (شهر)|هرمز]] و [[کیش]]، [[جاده ابریشم|جاده ادویه]] رونق گرفت و این ایالت به عنوان شاهراه این جاده مهم اقتصادی توانست با شرایطی که ایجاد کرده، از ثروت سرشاری برخوردار شود. در باب شرایط علمی و اجتماعی، در این زمان، با اهتمام شاهانی همچون [[محمدشاه یکم (سلجوقیان کرمان)|محمدشاه دوم]] مراکزی علمی و فرهنگی در ایالت کرمان بنا شد و با این اقدامات، کرمان که از مراکز اصلی علمی دور بود، خود مرکزی علمی در منطقه جنوب شرق [[فلات ایران]] شد. از اقدامات دیگر این سلسله در زمینه علمی می‌توان به؛ حمایت از علما، تأسیس مدارس و تشویق اهل شعر و ادب و ساخت کتابخانه‌های عظیم و بزرگ اشاره کرد. این رونق علمی حتی تا عهد [[قراختاییان کرمان]]، در سده هفتم هجری، ادامه داشت. همچنین، در سایهٔ خاندان قاوردیان کرمان و مکران در زمینه‌های کشاورزی، دامپروری و گسترش آبادانی و بازرگانی رشد کرد، که این خود منجر به بهبود شرایط اقتصادی در ادامه سبب بهبود شرایط اجتماعی نیز شد. |
|||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
نسخهٔ کنونی تا ۸ آوریل ۲۰۱۸، ساعت ۰۹:۳۸
سلجوقیان کرمان یا آل‌قاورد یا قاوردیان، شاخه‌ای از سلجوقیان بودند که از حدود قرن ۵ تا اواخر قرن ۶ هجری در بخش‌هایی از کرمان و مکران حکومت می‌کردند و مؤسس این سلسله، عماد الدین قرا ارسلان قاورد بود که پس از تسلیم حاکم بویهی، ابوکالیجار دیلمی، حکومت این دیار را بر عهده گرفت. در این دوران بود که برای نخستین بار حکومتی مستقل در کرمان تشکیل شد و این سرزمین از لحاظ اقتصادی، فرهنگی، علمی و ادبی به اوج قدرت خود رسید؛ و سرانجام این حکومت پس از ۱۵۰ سال، با ورود و یورش ملک دینار رهبر غزها، سقوط کرد.
این حکومت نخستین حکومت محلی قدرتمند در منطقه کرمان و مکران است که توانست علاوه بر ثبات سیاسی و امنیتی، رونق اقتصادی را در مناطق این ایالت به وجود بیاورد. در این دوران بود که با رونق گرفتن بنادر تیس، هرمز و کیش، جاده ادویه رونق گرفت و این ایالت به عنوان شاهراه این جاده مهم اقتصادی توانست با شرایطی که ایجاد کرده، از ثروت سرشاری برخوردار شود. در باب شرایط علمی و اجتماعی، در این زمان، با اهتمام شاهانی همچون محمدشاه دوم مراکزی علمی و فرهنگی در ایالت کرمان بنا شد و با این اقدامات، کرمان که از مراکز اصلی علمی دور بود، خود مرکزی علمی در منطقه جنوب شرق فلات ایران شد. از اقدامات دیگر این سلسله در زمینه علمی می‌توان به؛ حمایت از علما، تأسیس مدارس و تشویق اهل شعر و ادب و ساخت کتابخانه‌های عظیم و بزرگ اشاره کرد. این رونق علمی حتی تا عهد قراختاییان کرمان، در سده هفتم هجری، ادامه داشت. همچنین، در سایهٔ خاندان قاوردیان کرمان و مکران در زمینه‌های کشاورزی، دامپروری و گسترش آبادانی و بازرگانی رشد کرد، که این خود منجر به بهبود شرایط اقتصادی در ادامه سبب بهبود شرایط اجتماعی نیز شد.