زکریا انصاری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
شیخ زکریا انصاری
مجتهد شیعه دوازده امامی از رهبران مشروطه ایران
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۷۹ ق/۱۲۴۰ ه‍.ش
نوایگان، داراب، استان فارس
لقب: (نصیرالاسلام، شیخ شهید، سیف الاسلام، شیخ بزرگ)
نسب: (جابربن عبدالله انصاری)
درگذشته۱۳۳۱ق/۱۲۹۲ ه‍.ش
نوایگان، داراب، استان فارس
آرامگاهنوایگان، داراب، استان فارس
ملیتایران
دین: اسلام (مذهب شیعه دوازده امامی)
همسر(ان)خانم بی بی
فرزندانشیخ محمد (فخرالمجاهدین)، شیخ عبدالرحمن، یحیی، رقیه، فاطمه، سکینه
خویشاوندانبرادران ناتنی: شیخ ابوالحسن انصاری، شیخ عبدالمحمد انصاری
تحصیلاتاجتهاد
اساتید: مراجع ثلاث - محمد حسین نجل میرزاخلیل - محمدکاظم خراسانی - عبداله مازندرانی - عبدالحسین لاری

شیخ زکریا انصاری (۱۲۷۹ ه‍. ق- رجب ۱۳۳۱ ق) ملقب به نصیرالاسلام از مجتهدان شیعه دوازده امامی از رهبران مشروطه ایران بود.

نسب[ویرایش]

زکریا فرزند حاج شیخ عبدالرحمان انصاری (زاهد) است که نسب آن‌ها به جابر بن عبدالله انصاری (صحابی پیامبر) می‌رسد. سلطان الواعظین در کتاب معروف خود شبهای پیشاور می‌نویسد:

این عده از طایفه جابر ابن عبدالله انصاری می‌باشند.[۱]

سال‌های اول زندگی[ویرایش]

وی تحصیلات مقدماتی خود را در زادگاهش نوایگان گذراند. همزمان با هجرت سیّد عبدالحسین لاری به لارستان، وی نیز به آنجا رفت ۱۳۱۳ ه‍.ق و به فراگیری علوم اسلامی و حوزوی پرداخت.[۲] با به توپ بسته شدن مجلس وی به فرمان سیّد لاری، یک یگان نظامی مجهّز برای حکومت اسلامی لارستان ترتیب داد[۳] و فرماندهی تفنگداران و چریک‌های سیّد را به عهده گرفت.[۴]

به‌نوشته رکن‌زاده آدمیت:

در شهرستان‌های داراب و فسا و لار و نی‌ریز و شهر بابک و سیرجان و شیراز و سبعه جات و بندرعباس علیه مستبدین قیام مسلحانه کرد و به نشر افکار آزادیخواهی و استحکام مبانی مشروطه ایران کوشید و در رکاب مجتهد لاری جهاد کرد. مساعی وی چنان ارجمند بود که آخوند خراسانی یک حلقه انگشتری فیروزه و اجازه مجاهده در راه آزادی برای او فرستاده و او را در اجازه‌نامه نصیرالاسلام خواند.[۵][۶]

اساتید[ویرایش]

وی از شاگردان مراجع ثلاث و همچنین در حلقه یاران عبدالحسین لاری بود.[۷]

درگذشت[ویرایش]

در جریان گزارش‌های محرمانه وزارت خارجه بریتانیا از شیخ زکریا انصاری نام برده شده‌است. (کتاب آبی) در سال ۱۳۳۱ق. قوام‌الملک شیرازی به تحریک انگلیسی‌ها و با همکاری بهائیان وی را به قتل رساند.[۸]

پانویس[ویرایش]

  1. سیمای داراب، سیّد سیف‌الله نحوی، ص ۶۹–۷۰، ج اوّل، بهار ۱۳۷۳.
  2. «وارثون:نگارخانه تخصصی علمای شیعه (آیت الله شیخ یحیی انصاری شیرازی)». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۳.
  3. «پایگاه اطلاع‌رسانی حوزه:سیدعبدالحسین لاری». بایگانی‌شده از اصلی در ۳۱ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۳.
  4. «راسخون:نوایگان، ماسوله جنوب». بایگانی‌شده از اصلی در ۱۷ مارس ۲۰۱۴. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۳.
  5. «تاریخ بهائی گری در ایران-قسمت سوم». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۹ مارس ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۳.
  6. دلیران تنگستانی، محمد حسین رکن زاده آدمیت، صفحهٔ ۱۸
  7. مصاحبه خواندنی با چهره ناشناخته عرفان و فلسفه؛ شیخ الاشراق قم[پیوند مرده]
  8. «نگارخانه تخصصی عالمان شیعه». بایگانی‌شده از اصلی در ۸ ژانویه ۲۰۱۳. دریافت‌شده در ۳ فوریه ۲۰۱۳.