پرش به محتوا

مارکوس زوئریوس وان بوکس هورن

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

مارکوس زوئریوس وان باکس هورن (۲۶ اوت ۱۶۱۲–۳ اکتبر ۱۶۵۳) دانشمندی هلندی بود. وی در برگن اوپ زوم زاده شد و استاد دانشگاه لیدن بود.

او نخستین دانشمند و استاد دانشگاهی اروپایی بود که همسانی و همبستگی میان واژگان زبان‌هایی که امروزه _به جز در زبان آلمانی که هندوژرمنی خوانده می‌شوند[۱]_ بیشتر هندواروپایی نامیده می‌شوند،[۲] را دریافت و نام نیای این خانواده زبانی را سکایی گذاشت. او در فرضیه خود هلندی، یونانی، لاتین، فارسی و آلمانی را گنجاند. کمی پس از این او زبانهای اسلاوی، سلتی و بالتی را نیز به این خانواده افزود. باکس هورن زبانهایی همچون عبری را از این گروه نمی‌دانست. وی در شهر لیدن درگذشت. از وی و درباره‌اش کتاب‌های پرشماری به جای مانده‌است.[۳]

جستارهای وابسته[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. «INDOGERMANISCHE GRAMMATIK - INDOGERMANISCHE SPRACHEN». academiaprisca.org. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۲-۲۴.
  2. به نامهایی همچون یافثی، سانسکریتی، هندوسلتی، آریااروپایی، آریایی، آریاک نیز خوانده شده‌اند.
  3. «دربارهٔ مارکوس زوئریوس وان باکس هورن و نوشته هایش».