ماکس کورتسوایل
ماکس کورتسوایل | |
---|---|
نام هنگام تولد | ماکسیمیلیان فرانتس ویکتور زدنکو ماری کورتسوایل |
زادهٔ | ۱۲ اکتبر ۱۸۶۷ بزنتس، جمهوری چک |
درگذشت | ۹ مهٔ ۱۹۱۶ (۴۸ سال) وین، اتریش |
ملیت | اتریش |
شناختهشده برای | جنبش جدایی وین |
شریک(های) زندگی | هلنه هگر |
ماکسیمیلیان فرانتس ویکتور زدنکو ماری کورتسوایل (به آلمانی: Maximilian Franz Viktor Zdenko Marie Kurzweil)؛ (زادهٔ ۱۲ اکتبر ۱۸۶۷ میلادی – درکذشتهٔ ۹ مهٔ ۱۹۱۶ میلادی) نقاش و چاپگر اهل اتریش بود. او در سال ۱۸۷۹ میلادی به نزدیکی وین نقل مکان کرد.
ماکسیمیلیان یا ماکس کورتسوایل در آکادمی هنرهای زیبای وین نزد کریستین گریپنکرل و لئوپولد کارل مولر تحصیل کرد و از سال ۱۸۹۲ میلادی در آکادمی ژولیان در پاریس حضور یافت و در سال ۱۸۹۴ میلادی اولین نقاشی خود را در سالن به نمایش گذاشت. او یکی از بنیانگذاران جدایی وین در سال ۱۸۹۷ میلادی،[۱] و سردبیر و تصویرگر مجلهٔ بانفوذ جداییطلب ور ساکروم (بهار مقدس) بود. کورتسوایل همچنین استاد فراوئنکونستشوله (مدرسهٔ هنر زنان)، آکادمی برای هنرمندان زن در وین بود.[۲] در سال ۱۹۰۵ میلادی جایزهٔ ویلا رومانا به او اهداء شد. آثار بعدی او تأثیرپذیری از ادوارد مونک و فردیناند هودلر را نشان میدهد. او در سال ۱۹۱۶ میلادی به همراه شاگرد و معشوقش هلنه هگر، در نتیجهٔ شرایط خصوصی، که به دلیل حس مالیخولیایی ذاتی او بدتر شده بود، خودکشی کردند.[۳] کورتسوایل علیرغم فعالیت نسبتاً کوتاه خود، به مهمترین نمایندگان جنبش جدایی طلب وین (به همراه گوستاو کلیمت) تعلق دارد.
آثار[ویرایش]
- «یک بازدیدکنندهٔ عزیز» (وین، خصوصی)، ۱۸۹۴ میلادی، رنگ روغن روی مقوا، ۲۴٫۵ در ۳۰٫۵ سانتیمتر.
- «بانوی زردپوش» (موزهٔ وین، شمارهٔ ثبت: ۳۷۶ ۱۱۷)، ۱۸۹۹ میلادی، رنگ روغن روی بوم.
- «نامهٔ دوم» (موزهٔ هنرهای زیبای سان فرانسیسکو)، ۱۹۰۰ میلادی، چاپ سنگی، ۱۹٫۵ در ۲۲ سانتیمتر.
- «کوسن» (گالری هنری نیو ساوت ولز)، ۱۹۰۳ میلادی، چاپ چوبی رنگی، ۲۸٫۶ در ۲۶ سانتیمتر.
- «نمایشگاه جدایی هفدهم» (پوستر)، ۱۹۰۳ میلادی، چاپ سنگی رنگی، ۱۸۹ در ۶۳٫۵ سانتیمتر.
- «پرترهٔ یک بانو» (امیلیه فلوگه؛ لینتس، موزهٔ کسل، هدیه کاستنر) حدود ۱۹۰۵ میلادی، رنگ روغن روی بوم، ۱۰۰ در ۷۰ سانتیمتر.
- «میرا باوئر» (وین، گالری اتریش)، ۱۹۰۸ میلادی، رنگ روغن روی بوم، ۶۶ در ۵۲٫۵ سانتیمتر.
- «بتینا باوئر» (وین، گالری اتریش)، ۱۹۰۸ میلادی، رنگ روغن روی بوم، ۶۶ در ۵۲ سانتیمتر.
- «منظره با سالتلیک» (کلرادو ایالات متحدهٔ آمریکا، خصوصی)، حدود ۱۹۱۰ میلادی، آبرنگ روی کاغذ، ۳۰ در ۴۲٫۵ سانتیمتر.
ادبیات[ویرایش]
- آدولف پابورگ: (امیلیان) «کورتسوایل ماکس»، در: فرهنگ بیوگرافی اتریشی ۱۹۵۰–۱۸۱۵ میلادی (اوبیال). جلد ۴، آکادمی علوم اتریش، وین ۱۹۶۹ میلادی، ص. ۳۶۹ اف. (پیوندهای مستقیم، «ص. ۳۶۹، ص. ۳۷۰»).
- «ماکس کورتسوایل ۱۸۶۷ تا ۱۹۱۶ میلادی»، کاتالوگ نمایشگاه. وین: گالری اتریش، ۱۹۶۵ میلادی.
- فریتس نووتنی / هوبرت آدولف: «ماکس کورتسوایل. نقاش جدایی وین»، وین: یوگند و فولک، ۱۹۶۹ میلادی (به آلمانی).
منابع[ویرایش]
- ↑ "Ordentliche Mitglieder". [Ordinary Members]. .Vol. 1. 1898. p. 28 Ver Sacrum. (به آلمانی).
- ↑ "Kurzweil, Maximilian". Aeiou.at. 2001-07-31. Retrieved 2010-09-12. (به آلمانی).
- ↑ "Kurzweil, Max - Deutsche Biographie" (به آلمانی).
پیوند به بیرون[ویرایش]
- «ماکس کورتسوایل»، آرتنت.
- «ماکسیمیلیان کورتسوایل»، آرتکلوپدیا.
- «ماکس کورتسوایل»، کریستیز.
- «ماکس کورتسوایل»، آرتنت.
- «یک بازدید عزیز»، کارت پستال تاریخی از دبلیودبلیو۱.