پرش به محتوا

یوسف بن ابراهیم ثقفی

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

یوسف بن ابراهیم معروف به برم، فردی بود که در دوران خلافت مهدی عباسی در سال ۱۶۰ هجری، اقدام به سرکشی و طغیان در خراسان نمود و افراد بسیاری را به دور خود گرد آورد. یوسف همچنین مصعب بن رزیق، از بزرگان آن ناحیه و نیای طاهر بن حسین، موسس سلسلهٔ طاهریان، را نیز به علت عدم همکاری با او از آن ناحیه براند. یزید بن مزید شیبانی جهت جنگ با یوسف گسیل گشت و پس از وقوع نبرد میان این دو، یوسف به اسارت یزید درآمد. یزید او را به همراه یارانش به نزد مهدی فرستاد. اینان را در نهروان بر شتر سوار کرده و به بغداد بردند. دست‌ها و پاهای یوسف را قطع کردند و سپس او را به همراه یارانش کشته و بر پل بغداد به دار آویختند.[۱]

پانویس[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  • نفیسی، سعید (۱۳۳۵). تاریخ خاندان طاهری. تهران: شرکت نسبی اقبال و شرکاء.