پرش به محتوا

بافت‌مردگی بروئر

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

بافت‌مردگی بروئر (انگلیسی: Brewer infarcts) یک یافتهٔ بافت‌شناسی است که در بیماری کلیوی دیده می‌شود و ممکن است نشانی از پیلونفریت باشد.[۱] این یافتهٔ پزشکی نامش را از جرج امرسون بروئر می‌گیرد.

منابع[ویرایش]

  1. "Definition: Brewer's infarcts from Online Medical Dictionary".[پیوند مرده]