پرش به محتوا

جرج میلر (فیلم‌ساز)

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
جرج میلر
AO
میلر در ۲۰۱۷
زادهٔ۳ مارس ۱۹۴۵ ‏(۷۹ سال)
چینچیلا، کوئینزلند، استرالیا
تحصیلاتدبیرستان پسرانه سیدنی، مدرسه گرامر ایپسویچ
محل تحصیلدانشگاه نیو ساوت ولز
پیشه
  • کارگردان
  • تهیه‌کننده
  • نویسنده
همسر(ها)
فرزندان۳
خویشاوندانبیل میلر (برادر)
جایزه(ها)فهرست کامل

جرج میلر AO (انگلیسی: George Miller؛ زادهٔ ۳ مارس ۱۹۴۵) فیلم‌ساز استرالیایی است. در طول چهار دهه فعالیت، آثار او با موفقیت هنری روبه‌رو شدند. میلر ساخت فرنچایز مکس دیوانه را در سال ۱۹۷۹ آغاز کرد که دو فیلم از این مجموعه به‌عنوان یکی از برترین فیلم‌های اکشن تاریخ ستایش شدند.[۱] او همچنین جوایز متعددی از جمله یک جایزه اسکار، یک جایزه فیلم آکادمی بریتانیا و یک جایزه گلدن گلوب به دست آورده است.

میلر با کارگردانی فیلم‌های اکشن مکس دیوانه (۱۹۷۹)، مکس دیوانه ۲ (۱۹۸۱) و مکس دیوانه: در آن سوی تاندردوم (۱۹۸۵) به شهرت رسید. او سپس کمدی تاریک فانتزی جادوگران ایست‌ویک (۱۹۸۷) و درام پزشکی زندگی‌نامه ای روغن لورنزو (۱۹۹۲) را کارگردانی کرد، که او همچنین نویسندگی آن‌ها برای او نامزدی جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه غیراقتباسی را به همراه داشت. او تهیه‌کننده و نویسنده فیلم کمدی-درام بیب (۱۹۹۵) بود که برای آن نامزد جایزه اسکار بهترین فیلم‌نامه اقتباسی شد و سپس فیلم بیب: خوک در شهر (۱۹۹۸) را کارگردانی کرد.

میلر برای پویانمایی کمدی-موزیکال خوش‌قدم (۲۰۰۶) برنده جایزه اسکار بهترین فیلم پویانمایی شد. او همچنین کارگردان دنباله آن خوش قدم ۲ (۲۰۱۱) شد. او با کارگردانی دنباله تحسین‌شده مکس دیوانه: جاده خشم (۲۰۱۵) به این مجموعه بازگشت که شش جایزه اسکار برد و میلر نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین کارگردانی شد. او سپس فیلم پیش‌درآمد فیوریوسا: حماسه مکس دیوانه (۲۰۲۴) را کارگردانی کرد.

میلر که در دانشگاه نیو ساوت ولز در رشته پزشکی آموزش دیده بود، پیش از ورود تمام وقت به صنعت فیلم، چندین سال به عنوان پزشک کار کرد. او یکی از بنیانگذاران شرکت‌های فیلمسازی کندی میلر میچل و دکتر دی استودیوز است. از زمان مرگ شریک سازنده اش بایرون کندی، برادر کوچکترش بیل میلر و داگ میتچل تهیه‌کنندگی فیلم‌های بعدی او را به عهده داشته‌اند.

آغاز زندگی[ویرایش]

میلر در ۳ مارس ۱۹۴۵ در چینچیلا، کوئینزلند، از پدر و مادر مهاجر یونانی به‌نام‌های جیم میلر و آنجلا زاده شد.[۲] جیم (با نام مستعار دیمیتریوس) در جزیره یونانی کیثیرا به دنیا آمد. پدر جیم هنگامی که در سال ۱۹۲۰ به استرالیا مهاجرت کرد، نام خانوادگی خود را از میلیوتیس به میلر انگلیسی‌سازی کرد. خانواده آنجلا پناهندگان یونانی از آناتولی بودند که بر اثر تبادل جمعیت در سال ۱۹۲۳ آواره شدند.[۳]

میلر به مدرسه گرامر ایپسویچ و بعداً دبیرستان پسران سیدنی رفت،[۳] سپس با برادر دوقلوی خود جان در دانشگاه نیو ساوت ولز در رشته پزشکی تحصیل کرد. جرج و برادر کوچکترش کریس در سال آخر تحصیل در دانشکده پزشکی (۱۹۷۱)، فیلم St. Vincent's Revue Film را ساختند؛ یک فیلم کوتاه یک دقیقه‌ای که جایزه اول یک مسابقه دانشجویی را برای آن‌ها به ارمغان آورد.[۴]

در سال ۱۹۷۱، جرج در یک کارگاه آموزشی در دانشگاه ملبورن شرکت کرد و در آنجا با بایرون کندی، دانشجوی همکارش آشنا شد که تا زمان مرگ کندی با او دوستی پایداری برقرار کرد. کندی همکار او در تولید فیلم‌هایش بود. در سال ۱۹۷۲، میلر دوره رزیدنتی خود را در بیمارستان سنت وینسنت سیدنی به پایان رساند و اوقات فراغت خود را صرف ساخت فیلم‌های تجربی کوتاه کرد. در همان سال، میلر و کندی شرکت کندی میلر پروداکشنز را تأسیس کردند.[۵] این دو سپس در آثار متعددی با یکدیگر همکاری کردند. پس از مرگ کندی در سال ۱۹۸۳، میلر نام او را در شرکت حفظ کرد. بعداً در سال ۲۰۰۹ به کندی میلر میچل تغییر نام داد تا راهی برای شناسایی نقش تهیه‌کننده داگ میتچل در این شرکت باشد.[۶]

زندگی شخصی[ویرایش]

میلر فمینیست است و در می ۲۰۱۵ به ونتی فر گفت: «من از یک مرد مسلط به محاصره شدن توسط زنان باشکوه تبدیل شده‌ام. من نمی‌توانم فمینیسم نباشم.»[۷]

میلر با بازیگری به نام سندی گور ازدواج کرد که از او یک دختر دارد.[۸] او در سال ۱۹۹۵ با مارگارت سیکسل تدوینگر فیلم ازدواج کرد. آنها دو پسر دارند.[۹]

میلر حامی مؤسسه فیلم استرالیا (جشنواره بین‌المللی فیلم بریزبن) و یکی از حامیان جشنواره فیلم سیدنی است.

میلر در موارد متعدد گفته است که پینوکیو (۱۹۴۰) یکی از فیلم‌های مورد علاقه او است.[۱۰][۱۱][۱۲]

فیلم‌شناسی[ویرایش]

منابع[ویرایش]

  1. Shepherd, Jack (15 May 2015). "Mad Max: Fury Road: One of the greatest action films of all time? Here are the top 12 according to Metacritic". The Independent. Retrieved 6 July 2015.
  2. Buckmaster, Luke (2017). Miller And Max - George Miller And The Making Of A Film Legend. Hardie Grant Books. p. 3. ISBN 978-1-74379-308-4.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ "George Miller". Kythera-Family.net. 22 May 2004. Archived from the original on 1 May 2013. Retrieved 30 June 2011.
  4. UNSWorld (2007) p. 15
  5. Moran, Albert; Vieth, Errol (21 July 2009). The A to Z of Australian and New Zealand Cinema. لانهام-سابروک، مریلند: رومن و لیتلفیلد. p. 174. ISBN 978-0-8108-6347-7. Retrieved 10 May 2015.
  6. "George Miller's New Script". The Australian Financial Review. 25 November 2011. Retrieved 8 May 2015.
  7. Rich, Katey (14 May 2015). "Mad Max: Fury Road Director George Miller: "I Can't Help but Be a Feminist"". Vanity Fair. Retrieved 2 April 2017.
  8. Turner, Brook (May 2007). "Curious George". The Australian Financial Review: 26–38. Retrieved 9 May 2015.
  9. "Feet With Legs". Urban Cinefile. 26 December 2006. Retrieved 9 May 2015.
  10. Brand, Madeleine; Pesca, Mike (8 December 2006). "Do Kids' Movies Need More Quality Control?". NPR. Retrieved 9 May 2015.
  11. Gilchrist, Todd (16 November 2011). "George Miller Says He Approached 'Happy Feet 2' With The Same Respect As Classic Fairy Tales". Indiewire. Archived from the original on 21 May 2015. Retrieved 19 March 2022.
  12. Eisenberg, Eric (19 November 2011). "Happy Feet Two Director George Miller Talks About Getting The Cast Together". Cinema Blend. Retrieved 9 May 2015.

پیوند به بیرون[ویرایش]