ساختمان هامبل اویل
ساختمان هامبل اویل | |
 ساختمان هامبل اویل در نبش خیابان اصلی و خیابان دالاس | |
    | |
| موقعیت | خیابان اصلی ۱۲۱۲ هیوستون، تگزاس |
|---|---|
| مختصات | ۲۹°۴۵′۱۹″ شمالی ۹۵°۲۲′۱″ غربی / ۲۹٫۷۵۵۲۸°شمالی ۹۵٫۳۶۶۹۴°غربی |
| مشاحت | ۲٫۵ جریب فرنگی (۱٫۰ هکتار) |
| ساخت | اصل: ۱۹۲۱ توسعه: ۱۹۳۶، ۱۹۴۰، ۱۹۴۷ |
| معمار | کلینتون و راسل، جان اف. استاب، کنت فرانزایم |
| سبک معماری | احیای اواخر قرن نوزدهم و بیستم، بلوک عمودی ۳ قسمتی |
| ش. منبع ثبت ملی | 99000068[۱] |
| افزوده‌شده به فهرست ملی | ۲۷ ژانویه ۱۹۹۹ |
ساختمان هامبل اویل، یک ساختمان اداری تاریخی می‌باشد که به سبک معماری رنسانس ایتالیایی طراحی شده است،[۲] این ساختمان در خیابان اصلی ۱۲۱۲ در هیوستون، تگزاس واقع شده و در فهرست ملی مکان‌های تاریخی ثبت شده است. این شرکت توسط شرکت نفت و پالایش هامبل اویل در سال ۱۹۲۱ ساخته شد. بخش برج در سال ۱۹۳۶ به ساختمان اضافه شد. این مجموعه ساختمانی از سال ۱۹۲۱ تا ۱۹۶۳ به عنوان دفتر مرکزی شرکت هامبل اویل استفاده می‌شد، تا این۹+که این شرکت به ساختمان فعلی اکسان موبیل در خیابان بل ۸۰۰ نقل مکان کرد. در سال ۲۰۰۳، مجموعه ساختمان‌های آن برای استفاده به عنوان ترکیبی از هتل و آپارتمان بازسازی شد، بخش آپارتمان در سال ۲۰۱۵ به اتاق‌های اضافی هتل تبدیل شد.
تاریخچه[ویرایش]
سازه اصلی این ساختمان ۹ طبقه نیمی از بلوک شهری بین خیابان اصلی و خیابان تراویس را اشغال می‌کرد و جلوی آن رو به خیابان پولک بود. این سازه اصلی توسط معماران برجسته نیویورکی کلینتون و راسل طراحی شده است و تقریباً ۱٫۲ میلیون دلار هزینه دارد. این بزرگ‌ترین ساختمان اداری در هیوستون در آن زمان بود که حدود ۱۹۶٬۰۰۰ فوت مربع (۱۸٬۲۰۰ متر مربع) وسعت دارد.[۲] در سال ۱۹۳۲ طی یک بازسازی، یک سیستم تهویه مطبوع مرکزی به ساختمان اضافه شد که اولین مورد در ساختمان‌های اداری هیوستون بود.[۳]
در سال ۱۹۹۷، مجموعه ساختمان توسط شرکت مرمت تاریخی خریداری شد و قصد داشت ساختمان‌ها را به یک هتل، آپارتمان و فضای خرده‌فروشی با کاربری مختلط تبدیل کند. این طرح‌ها در سال ۱۹۹۹ با وامی از شهر هیوستون به مبلغ ۴٫۶ میلیون دلار به منظور تشویق توسعه پیش رفت. این طرح‌ها در سال ۲۰۰۳ تکمیل شد و ساختمان به عنوان هتل کورت یارد ماریوت، هتل رزیدنس این و آپارتمان هامبل تاور افتتاح شد. این شامل ۳۶۰ اتاق هتل، ۸۲ آپارتمان «لوکس»، ۶٬۷۲۱ فوت مربع (۶۲۴٫۴ متر مربع) اتاق بود خرده فروشی سطح خیابان و یک گاراژ پارکینگ.[۲][۴][۵] در سال ۱۹۹۹ این ساختمان در فهرست ملی اماکن تاریخی تحت رده «احیای اواخر قرن ۱۹ و ۲۰» ثبت شد. بخش آپارتمان در سال ۲۰۱۵ به سومین هتل با مارک ماریوت تبدیل شد، یک سوئیت اسپرینگ هیل.[۶]
جستارهای وابسته[ویرایش]
- معماری هیوستون
منابع[ویرایش]
- ↑ سازمان پارک‌های ملی (۲۰۱۰-۰۷-۰۹). "National Register Information System". National Register of Historic Places. National Park Service.
- ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ The City of Houston. "Houston's Historic Oil Buildings" (PDF). Retrieved 2012-09-28.
- ↑ Myers, Victoria J. (2009). "Preservation Can Work in Houston: The Humble Oil & Refining Company Building" (PDF). Houston History. 6 (3): 46–50. Retrieved 2012-09-28.
- ↑ "Humble Oil building on the market". Houston Chronicle. 2008-08-09. Retrieved 2012-09-28.
- ↑ Ann De Rouffignac (1999-07-11). "Developer seeks city loan to redo Humble building". Houston Business Journal. Retrieved 2012-09-28.
- ↑ "Real estate transactions". September 5, 2015.
| موضوعات | |
|---|---|
| فهرست‌ها بر پایۀ ایالت‌ها |
|
| فهرست مناطق جزیره‌ای و دورافتاده | |
| فهرست‌ها بر پایه ایالت‌های همراه | |
| منطقه‌های دیگر | |
