سنتز کنراد–لیمپاخ
ظاهر
سنتز کنراد–لیمپاخ (انگلیسی: Conrad–Limpach synthesis) یک واکنش شیمیایی است که طی آن یک آنیلین(۱) با یک بتا-کتواستر(۲) در حضور یک باز شیف(۳) متراکم شده و یک ۴-هیدروکسیکینولین(۴) تولید میکند. این واکنش در حالت کلی ترکیبی از یک واکنش افزایشی و یک واکنش بازآرایی است. این واکنش نخستین بار توسط دو شیمیدان به نامهای مکس کنراد (۱۸۴۸–۱۹۲۰) و لئونهارد لیمپاخ (۱۸۵۲–۱۹۳۳) در سال ۱۸۸۷ در طی مطالعه ای پیرامون سنتز استخلافهای کینولین، کشف گردید.[۱][۲]
![سنتز کنراد–لیمپاخ](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f0/Conrad-Limpach_Reaction_Scheme.png/600px-Conrad-Limpach_Reaction_Scheme.png)
سازوکار واکنش[ویرایش]
![New Conrad](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/e/ec/New_Conrad.jpg)
منابع[ویرایش]
- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Conrad–Limpach synthesis». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۱۸ اکتبر ۲۰۱۹.
پیوند به بیرون[ویرایش]
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/4/4a/Commons-logo.svg/30px-Commons-logo.svg.png)
در ویکیانبار پروندههایی دربارهٔ سنتز کنراد–لیمپاخ موجود است.