شرط داوری

بر اساس شرط داوری دو طرف قرارداد توافق کرده و متعهد می‌شوند که در صورت بروز اختلاف، آن را از طریق داوری و خارج از دادگاه حل کنند و به دادگستری رجوع نکنند.

شرط داوری ممکن است به صورت یک شرط ضمن عقد در قرارداد گنجانده شود یا آنگه در سند مستقلی به قرارداد اصلی ضمیمه شود.

شرط داوری ممکن است خاص یا عام باشد. شرط داوری خاص محدودیتی در اختلافاتی که منجر به رجوع به داور می‌شوند ایجاد می‌کند. اما با شرط داوری عام تمام اختلافاتی که در آینده حادث می‌شوند می‌بایست با روش داوری رفع شود.

شرط داوری چیست؟

استفاده از روش داوری می تواند هم به صورت یک قرارداد جداگانه ضمیمه قرارداد اصلی تنظیم شود و هم به عنوان یک شرط در قرارداد اصلی. زمانی که یک قرارداد جداگانه تنظیم شود، می توان در آن تمامی مشخصات و موارد مربوط به داوری را مشخص کرد. اما شرط داوری یک بند در قرارداد اصلی است و به همین دلیل خلاصه تر و تنظیم آن آسان تر است.

در شرط داوری، طرفین می توانند در بندی موسوم به حل اختلاف، شیوه حل و فصل اختلاف را داوری در نظر گرفته و به توافق برسند که در صورت بروز اختلاف بین خود، به جای ارجاع به دادگاه، از یک یا چند داور ثالث بی طرف برای حل اختلاف خود بهره مند شوند.

معرفی انواع شرط های داوری

• شرط داوری یک نفره
• شرط داوری دو نفره
• شرط داوری چند نفره
• شرط داوری اختیاری
• شرط داوری اجباری
• شرط داوری در شرایط ویژه

نمونه‌های شرط داوری

در بسیاری از قراردادهای تجاری بین‌المللی از شرط داوری اتاق بازرگانی بین‌المللی استفاده می‌شود:

arbitral]]