میکولای کروزفسکی
ظاهر
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/28/%D0%9A%D1%80%D1%83%D1%88%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%2C_%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B9_%D0%92%D1%8F%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87_%281851%E2%80%941887%29.jpg/255px-%D0%9A%D1%80%D1%83%D1%88%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9%2C_%D0%9D%D0%B8%D0%BA%D0%BE%D0%BB%D0%B0%D0%B9_%D0%92%D1%8F%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BB%D0%B0%D0%B2%D0%BE%D0%B2%D0%B8%D1%87_%281851%E2%80%941887%29.jpg)
میکولای کروزفسکی (زاده ۱۸ دسامبر ۱۸۵۱ – درگذشته ۱۲ نوامبر ۱۸۸۷) زبانشناس، روانشناس و فیلسوف لهستانی بود. او و بودوئن دو کورتنه در دانشگاه غازان همکار بودند و در همین مدت همکاری، نظراتی در مورد واجشناسی و آواشناسی ارائه دادند که بعدها الهامبخش زبانشناسان مکتب پراگ شد.[۱]
جستارهای وابسته[ویرایش]
پانویسها[ویرایش]
- ↑ سورن ۱۳۸۸، ص ۲۴
منابع[ویرایش]
- ویکیپدیای انگلیسی
- سورن، پیتر (۱۳۸۸) «مکاتب زبانشناسی نوین در غرب»، ترجمه علیمحمد حقشناس، تهران: انتشارات سمت