ویکی‌پدیا:گزیدن مقاله‌های خوب/بیات کرد
بحث زیر پایان یافته‌است و به‌زودی بایگانی خواهد شد.
معیارهای مقاله خوب رعایت شده‌است. mOsior (بحث) ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۸ (UTC)
بیات کرد (ویرایش | تاریخچه) • بحث • پی‌گیری
معیارهای مقاله خوب رعایت شده‌است. mOsior (بحث) ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۸ (UTC)
بیات کرد
| ویرایش ورودی‌ها | |||
|---|---|---|---|
| اندازهٔ مقاله | ۱۸٬۱۴۹ | ||
| آیا مقاله ترجمه از ویکی‌های دیگر است؟ | خیر | ||
| املا و انشای خوب |
 |
| |
| دیباچهٔ مناسب |
|
| |
| منبع‌دارکردن همهٔ مطالب |
|
| |
| یادکرد صحیح منابع |
|
| |
| جایگزینی منابع نامعتبر (به‌خصوص منابع ویکیایی) با منابع معتبر |
|
| |
| بررسی حق نشر (متن و پرونده‌ها) |
|
| |
| جعبهٔ اطلاعات و/یا جعبهٔ گشتن مناسب |
|
| |
| رده و میان‌ویکی مناسب |
|
| |
| تصویر(های) مناسب |
|
| |
| پیوند به محتوا(ها)ی مرتبط در پروژه‌های خواهر |
|
 | |
| پیوند پایدار منابع برخط | به‌زودی انجام می‌شود | ||
| ناظر: mOsior (بحث) ۷ ژانویهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۶:۲۸ (UTC) | |||
نامزدکننده: (معرفی مقاله) Huji (بحث • مشارکت‌ها) ۸ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۵۹ (UTC)
لطفاً به توضیحاتی که در ویکی‌پدیا:گزیدن مقاله‌های خوب/دشتی (آواز) دادم توجه کنید؛ در همین راستا، بیات کرد محدودترین آواز از بین تمام آوازهای ردیف موسیقی ایرانی است و حتی در بسیاری ردیف‌ها یک آواز جدا دانسته نشده‌است، در نتیجه پوشش محتوایی محدودی هم راجع به آن وجود دارد و مقاله‌اش هم خواه‌ناخواه کوتاه خواهد بود. به هر حال تلاش کردم تا جایی که منابع در دسترسم اجازه می‌داد مقاله را غنی کنم. شایان ذکر است که این مقاله را تعمداً کمی زودتر نامزد کردم تا دوستان در تکمیلش (و به خصوص در جستجو برای منابع بیشتر) راهنمایی کنند. — حجت/بحث ۸ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۳:۵۹ (UTC)
- فکر می‌کنم در قرائت و تعزیه هم کاربرد دارد. mOsior (بحث) ۱۶ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۸:۳۲ (UTC)
- @MOSIOR: منبع خوب سراغ دارید؟ ضمناً این‌طور که پیداست، تقریباً تمام دستگاه‌ها و آوازها برای تعزیه به کار رفته‌اند (چون کلاً تعزیه یکی از محدود انواع موسیقی بوده که حتی در دوران فطرت هم «مجاز» بوده‌است و به عقیدهٔ ابوالحسن صبا، تمام هفت دستگاه ما از طریق همین تعزیه است که باقی مانده و به ما رسیده‌اند، ر.ک. اینجا صفحهٔ ۴۱). این مقاله از همهٔ دستگاه‌ها به جز ماهور نام‌برده و از آنجا که راست‌پنج‌گاه را اسم برده (که مُدش با ماهور یکی است) یعنی می‌شود فرض کرد اگر خوب بگردیم برای ماهور هم مثال و منبع یافت می‌شود. این یعنی صرف این که یک دستگاه/آواز در تعزیه به کار می‌رود برای ذکرش در مقاله کافی نیست بلکه اگر به‌طور ویژه‌ای رایج باشد آن وقت باید ذکر کرد. من هم برای این که کدام دستگاه/آوازها در تعزیه رایج هستند خیلی منبع نتوانسته‌ام بیابم. بهترین منبعی که تا حالا یافته‌ام همان است که در دشتی (آواز) به کار گرفتم که می‌گوید ۷۰ درصد تعزیه در شور و دشتی و بیات ترک است. جز این اگر منبع خوب یافتید اشاره کنید. — حجت/بحث ۱۶ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۱۹ (UTC)
- بله. صحبت‌تان صحیح است. چون از قدیم چیزی در مورد تعزیه حر شنیده بودم، فکر کردم مورد خاصی است. یکی دو کتاب خوب هست که من دسترسی ندارم. یکی کتاب محمدتقی مسعودیه با عنوان «موسیقی مذهبی ایران» و کتاب حسن مشحون با همین عنوان که البته کتاب مسعودیه بیشتر به بعد موسیقایی پرداخته است. شاید اگر مقاله موسیقی تعزیه را نوشتید، به کار بیاید. (مقاله خود مسعودیه و مشحون هم به نظرم اهمیت زیادی دارد. اگر مایل بودید رویشان کار کنیم.) mOsior (بحث) ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۶ (UTC)
- @MOSIOR: مسعودیه جایگاه ویژه‌ای در ذهن من دارد؛ حتماً باید برایش مقالهٔ خوب ساخت.
- فعلاً دنبال راهی هستم که کتابخانه‌ام را تکمیل کنم. این که نامبردید می‌رود در لیست خرید. ولی فکر کنم برای این مقاله چون یک موضوع حاشیه‌ای است، می‌تواند برای برگزیدگی احتمالی بماند. — حجت/بحث ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۴۲ (UTC)
- یک منبع دیگر هم این مقاله است (نورمگز واقعاً چه نعمتی است!) که در آن مجید کیانی در توصیف موسیقی‌های عزاداری مذهبی تقریباً از تمام دستگاه‌ها (از جمله ماهور) اسم برده‌است. — حجت/بحث ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۰۲:۵۳ (UTC)
- بله. صحبت‌تان صحیح است. چون از قدیم چیزی در مورد تعزیه حر شنیده بودم، فکر کردم مورد خاصی است. یکی دو کتاب خوب هست که من دسترسی ندارم. یکی کتاب محمدتقی مسعودیه با عنوان «موسیقی مذهبی ایران» و کتاب حسن مشحون با همین عنوان که البته کتاب مسعودیه بیشتر به بعد موسیقایی پرداخته است. شاید اگر مقاله موسیقی تعزیه را نوشتید، به کار بیاید. (مقاله خود مسعودیه و مشحون هم به نظرم اهمیت زیادی دارد. اگر مایل بودید رویشان کار کنیم.) mOsior (بحث) ۲۴ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۲۶ (UTC)
- @MOSIOR: منبع خوب سراغ دارید؟ ضمناً این‌طور که پیداست، تقریباً تمام دستگاه‌ها و آوازها برای تعزیه به کار رفته‌اند (چون کلاً تعزیه یکی از محدود انواع موسیقی بوده که حتی در دوران فطرت هم «مجاز» بوده‌است و به عقیدهٔ ابوالحسن صبا، تمام هفت دستگاه ما از طریق همین تعزیه است که باقی مانده و به ما رسیده‌اند، ر.ک. اینجا صفحهٔ ۴۱). این مقاله از همهٔ دستگاه‌ها به جز ماهور نام‌برده و از آنجا که راست‌پنج‌گاه را اسم برده (که مُدش با ماهور یکی است) یعنی می‌شود فرض کرد اگر خوب بگردیم برای ماهور هم مثال و منبع یافت می‌شود. این یعنی صرف این که یک دستگاه/آواز در تعزیه به کار می‌رود برای ذکرش در مقاله کافی نیست بلکه اگر به‌طور ویژه‌ای رایج باشد آن وقت باید ذکر کرد. من هم برای این که کدام دستگاه/آوازها در تعزیه رایج هستند خیلی منبع نتوانسته‌ام بیابم. بهترین منبعی که تا حالا یافته‌ام همان است که در دشتی (آواز) به کار گرفتم که می‌گوید ۷۰ درصد تعزیه در شور و دشتی و بیات ترک است. جز این اگر منبع خوب یافتید اشاره کنید. — حجت/بحث ۱۶ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۹:۱۹ (UTC)
- در کتاب موسیقی ملی ایران خوانده بودم که آوازخوانی در بیات کرد به دلیل بغرنج بودن آنچنان مرسوم نیست و بیشتر در آثار سازی به آن برمی‌خوریم (نقل به مضمون). Wikimostafa (بحث) ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۰:۰۷ (UTC)
- @Wikimostafa: اگر تصویر آن صفحهٔ کتاب را بتوانید بفرستید بررسی می‌کنم جهت افزودن به مقاله. اما کلیت حرف احتمالاً نادرست است چون بیات کرد عملاً خیلی شبیه دشتی است و از نظر اجرا هم مثل همان است (دشتی هم همانطور که می‌دانید احتمالاً رایج‌ترین آواز در بین اقوام ایرانی است).
- با این حال این انگیزه‌ای شد تا سعی کنم یکی دو مثال دیگر هم به مقاله بیفزایم جهت آشنایی بیشتر خوانندگان — حجت/بحث ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۴:۵۲ (UTC)
- الان کتاب را چک کردم (ص۹۰)؛ عین جمله این است: "بیات کرد در مقام یک آواز مستقل چندان رایج نیست و فقط موسیقیدانان سنتی قادر به نواختن آن هستند". برداشت شما چیست؟ Wikimostafa (بحث) ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۲ (UTC)
- @Wikimostafa: برداشت من این نیست که «به علت بغرنج بودن» فقط موسیقیدانان سنتی قادر به نواختن آن هستند. برداشت من این است که (از نظر آن نویسنده) بیات کرد خیلی رایج نیست و خیلی‌ها با آن آشنا نیستند در نتیجه قادر به نواختنش هم نیستند.
- آن نویسنده البته بی‌تقصیر است. همچنان که مقالهٔ ویکی‌پدیای فارسی هم اشاره می‌کند، بیات کرد را خیلی‌ها یک آواز جدا نمی‌دانند و گوشه‌ای از دشتی می‌دانند. این افراد، طبعاً آوازی که در بیات کرد باشد را هم آواز دشتی می‌دانند (و مثلاً می‌گویند «سنگ خارا» در دشتی است، نه در بیات کرد) و خوب وقتی یک چیزی را با نام خودش نشناسید، آشنایی شما هم با آن کم می‌شود.
- با توجه به آنچه در منابع خوانده‌ام، به نظرم این دیدگاه (که در کتاب موسیقی ملی ایران هست) رایج نیست و اگر بنا باشد در مقاله بیاوریم باید با ذکر نام نویسنده و به عنوان عقیدهٔ او بیاوریم. (همانطور که دیدگاهی که ریشهٔ بیات کرد را در عراق می‌داند با ذکر نام نویسنده آوردم). لطف می‌کنید عکس صفحهٔ ۹۰ کتاب و صفحهٔ زیر جلدش (که در آن شابک و ناشر و سال چاپ آمده) برای من ایمیل کنید؟ — حجت/بحث ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۴۹ (UTC)
- @Wikimostafa: سلام. شما قانع شدید؟ نکته‌ای ندارید؟ mOsior (بحث) ۲۹ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۷:۳۶ (UTC)
- الان کتاب را چک کردم (ص۹۰)؛ عین جمله این است: "بیات کرد در مقام یک آواز مستقل چندان رایج نیست و فقط موسیقیدانان سنتی قادر به نواختن آن هستند". برداشت شما چیست؟ Wikimostafa (بحث) ۲۷ دسامبر ۲۰۱۸، ساعت ۱۵:۱۲ (UTC)
