چایجان
اطلاعات کلی | |
---|---|
کشور | ایران |
استان | گيلان |
شهرستان | رودسر |
بخش | چابکسر |
جمعیت | ۵۰۰ خانوار |
چایجان (در گیلکی: چاجان یا چاجؤن) روستایی از توابع بخش چابکسر و شهرستان رودسر است که در استان گیلان واقع میباشد.
جمعیتشناسی[ویرایش]
جمعیت چایجان طبق نتایج سرشماری سال ۱۳۹۵، ۱۵۵۰ نفر در ۵۰۰ خانوار بوده است. مردم چایجان گیلک هستند و به گویش بیهپیشی زبان گیلکی سخن میگویند.
تقسیمات[ویرایش]
چايجان متشکل از بخش هایی است که اگرچه به طور سیاسی رسمیت ندارند اما در بین مردم شناختهشده هستند. این مناطق شامل جیرِسر، چلیکسر، کرجِخیل، تنکابونخیل، فرامرزخیل، سِدِخیل، کراتسره، شوُغوُزبینی و توساکو است.
محصولات[ویرایش]
محصولات اصلی چایجان شامل برنج، چای و نیز مرکبات از جمله کیوی و پرتقال است که در بین این محصولات کشت برنج سابقهای بسیار دیرینهتر دارد. محصولات لبنی نیز به صورت محدودتر تولید شده و همچنین چایجان دارای یک شیلات است و ماهیگیری از مشاغل با قدمت روستا محسوب میشود.
اقلیم و جغرافیا[ویرایش]
چایجان منطقهای با زمین های هموار و جلگهای است که از جهت شمال به دریای کاسپین میرسد و از طرف های دیگر با روستاهای سیاهکلرود، چایخانسر و بندبن همجوار است. چایجان به دلیل قرارگیری در بین دریای کاسپین و رشته کوههای البرز به طور کلی دارای اقلیمی پرباران، مرطوب و معتدل است.
منشأ نام[ویرایش]
به عقیده مردم روستا نام منطقه در اصل چاجان است و علت این نامگذاری مرغوبیت آبهای زیرزمینی منطقه بوده است. بنابراین «چا» همان چاه (منظور آب چاه) بوده و «جان» نیز اشاره به خوشمزگی و زلال بودن آب دارد.
اشارات تاریخی[ویرایش]
ه.ل رابینو در کتاب ولایات دارالمرز ایران-گیلان آورده است: چاجان، چایجان هم نامیده میشود. قسمتی از سیاهکلرود است و در مشرق رضی محله کنار جاده چابکسر به رامسر قرار دارد، این منطقه در نزدیکی چاجان جنگلی و زیباست، محدود است.[۱] درپشت دهکده و میان کوهها ییلاقهای جوردشت واقع شده است که قلعه یا دهکدهای در آن دیده میشود و این قلعه به مقبره قدیمی نور عباس یا نقره عباس محدود است.
نگارخانه[ویرایش]
-
روستای بندبن و چایجان
منابع[ویرایش]
- ↑ ولایات دارالمرز ایران-گیلان/ه. ل. رابینو -مترجم جعفر خمامی زاده، /رشت انتشارات طاعتی۱۳۵۷
- سرشماری مرکز آمار ایران در سال ۱۳۹۵
- روستا های ایران